5 دروغی که نباید به خودتان بگویید

مترجم: عاطفه محمدصادق
(این متن به سفارش مرکز زندگی تهیه و تنظیم شده است)

 همۀ ما در مورد برخی چیزها به خودمان دروغ می گوییم. خیلی از این دروغ ها بی ضرر و حتی مفید هستند. اما آنچه در مورد این دروغ ها خطرناک است ریشه دواندن آنها و تاثیری است که روی رفتار ما دارند. دروغ هایی که حتی شاید متوجه دروغ بودن آنها نشویم و شاید آسایش کوتاه مدتی برای ما به ارمغان بیاورند اما در دراز مدت  هزینه های زیادی برای ما خواهند داشت. اگر می خواهیم تغییراتی را در زندگی ایجاد کنیم، باید ببینیم چطور خودمان را فریب می دهیم.

 1.اگر فلان اتفاق بیفتد، فلان چیز(مثلا شادی) به دنبال آن خواهد آمد. این طرز فکر این توهم و افسانه است که اگر شغلم را عوض کنم، ازدواج کنم، درسم را تمام کنم و غیره زندگی من زیر و رو می شود. اما این واقعیت را نادیده میگیریم که شاید به خاطر ناخشنودی ما است که وضعیت کنونی خود را دوست نداریم نه اینکه دوست نداشتن وضعیت باعث ناخشنودی ما شده است. شاید در شغل یا رابطه بدی گیر افتاده باشید چون بیش از حد افسرده و مضطرب هستید. شاید به این دلیل تغذیه خوبی ندارید که هرگز برنامه منظمی نریخته اید. در این موارد گفتن "اگر شغلم را عوض کنم..." یا "اگر وزنم رو کم کنم، شاد تر می شم" اینجا و اکنون شما را می دزدد. به جای جمله بالا، از خودتان بپرسید چرا فلان اتفاقی که منتظرش هستم هنوز رخ نداده است؟

 2. من می توانم او را تغییر دهم حتی اگر نخواهد تغییر کند. سوال بیشتر مردم از روانشاسان این است که " چطور همسرم را تغییر دهم؟" او نمی خواهد تغییر کند اما من چه کار کنم که تغییر کند؟ در خانواده هم این سوالات مطرح است:"چه کار کنم که مادرم با من مهربان تر باشد؟" یا بین همکاران "چه کار کنم که همکار نادانم دیگر نادان نباشد؟" صد البته رفتار ما می تواند روی دیگران تاثیر داشته باشد و می توانیم با تغییر در خودمان به دیگران کمک کنیم بهتر بشوند یا آنها را تشویق به خوش رفتاری کنیم؛ اما وقتی کسی واقعا نمی خواهد تغییر کند، ما در برابر یک دیوار آجری ایستاده ایم. این باور که می توانم دیگران را تغییر دهم شاید موجب احساس بیچارگی شما شود.

 3. فردا یک شروع تازه است. از فردا شروع می کنم وقتی دارید تکه بزرگی از یک کیک را می خورید و احساس بدی دارید شاید این حرف را به خودتان بزنید. چرا اگر الان حس بدی دارید از همین الان شروع نمی کنید؟ این تفکر همه یا هیچ است که خودتان را متقاعد می کنید باید از یک تاریخ و ساعت خاصی شروع به تغییر کنید. به این فکر کنید: چرا؟ ساعت 8:56 دقیقه نمی شود پیشرفت کرد اما 9 می شود؟ اگر می خواهید منزلتان را مرتب کنید، ورزش کنید، غذای سالم بخورید و با دیگران مهربانتر باشید چرا از همین فرصت اکنون استفاده نمی کنید؟ در همین جا، همین لحظه مهم نیست چند ساعت از روز طی شده است. اگر روش شما هم از فردا و ماه و سال بعد است بدانید تنها فایده ای که این روش دارد این است که شما را درگیر یک عادت بد می کند.

 4. او منظوری ندارد ما برای رفتار کسی که دوستش داریم یا کسی که می خواهیم با او بمانیم بهانه ها و توجیه های زیادی داریم.ما ممکن است شک خودمان را به سود او زیر پا بگذاریم و بگوییم او حتما برای رفتارش دلایل خوبی دارد.وقتی کسی کار اشتباهی می کند شاید از آن عبور کنیم و ببخشیم. بخشش بخش مهمی از یک رابطه سالم است. اما اگر مدام برای رفتارهایی مثل تحقیر کردن و مسخره کردن دیگران توجیه و دلیل بیاوریم چه می شود؟ اگر دائما به خودمان(یا فامیل و دوستان) بگوییم این موضوع سوتفاهم است و فلان شخص آنقدر که به نظر می رسد بی رحم و پرخاشگر نیست چه می شود؟ آنها منظوری ندارند! در این موارد ما باید از خودمان بپرسیم چرا همیشه رفتار آنها از شخصیت ‌شان متفاوت است؟ اگر آنها هیچ گاه منظوری ندارند و آنطور که به نظر می رسد نیستند پس چرا مطابق شخصیت واقعیشان رفتار نمی کنند؟ رفتار آدم ها بیشتر از هرچیزی نشانه شخصیت آنها است.

 5.اگر فلان اتفاق بیفتد، زمان بیشتری پیدا خواهم کرد ما برای پر کردن اوقاتمان معمولا وظایف و کارهایمان را توسعه می دهیم. شاید برخی از افراد کارهای خود را سبک کنند و زندگی بی استرس تری را در پیش بگیرند اما این اتفاق خود به خود نمی افتد. اگر می خواهید وقت آزادتری داشته باشید باید برنامه بریزید و اولویت بندی کنید. مثلا فرض کنید بچه ها خود به خود بدون هیچ برنامه ریزی شب ها زودتر بخوابند! واقع بینانه نیست.